زنده باد آذرى قهرمان
مارس 5, 2009
چند ماه قبل از دلاورى هاى تاريخى شيرهاى بيشه ديار زردشت مطلبى منتشر كرده بودم ، دلاورى هايى كه هرچند بزرگ و به ياد ماندنى بود بودند اما اكثرن متعلق به ساليان دور و مربوط به گذشته بودند.
امروز اما شير بچه هاى رضاييه تو خالى بودن طبل نمايش مسخره سفر هاى استانى آقاى احمدينژاد را به رخ همه آزاد مردان و حتى كبك هاى سر در برف فرو برده كشيدند…
درست در همان ساعاتى كه سالن دستغيب شيراز عرق شرم به پيشانى نشسته از خيل طرفدارن خاتمى كه بدون اميد به جواب هاى 50000 تومانى به نامه هايشان به استقبال محبوب ترين چهره سياسى سالهاى اخير آمده بودند پذيرايى ميكرد ، بزرگمردان آذربايجان هميشه سرفراز جواب زيبايى به سردمدار زر و زور و تزوير دادند و با كفش _كه همانا استقبال معروف و معنى داريست_ به پيشواز رياست جمهورى فعلى رفتند .
بسيار علاقمندم كه بدانم آيا باز هم كامران نجف زاده محبوب !!!! با لنگه كفش به ميان مردم رفته و مسابقه پرتاب كفش به سمت عكس احمدينژاد برگزار ميكند يا نه ؟!
دوست دارم بدانم كه در دانشگاه ها و به همت بسيج دانشجويى اينگونه مسابقات در مقابل سيبلى كه عكس رييس جمهور مردمى !!! بر آن نقش بسته برگزار خواهد شد يا نه !
و از همه مهمتر ; آيا در صورت يافتن پرتاب كننده آيا همان برخوردى با او خواهد شد كه بوش و رژيم بغداد با پرتابگر معروف عراقى كردند يا ….
دغدغه هاى غربت 